Lokatie

Locro is een dikke en voedzame stoofpot die zijn oorsprong vindt in Zuid-Amerika, lang voordat de Spaanse veroveraars arriveerden. Deze authentieke en traditionele stoofpot kent talloze varianten, maar de bekendste versie is de Argentijnse locro, die meestal wordt gemaakt met droge witte maïskorrels, vlees en groenten. Het gerecht bestaat meestal uit stukken varkensvlees of rundvlees, evenals ribben of orgaanvlees, terwijl sommige versies worstjes en gerookt spek kunnen bevatten. Andere ingrediënten zijn droge maïskorrels (hominy), verschillende kruiden en groenten zoals pompoen, aardappelen en yams. Er wordt aangenomen dat locro zijn oorsprong vindt in de bergachtige Andesregio en dat het sterk is beïnvloed door de culinaire tradities van de inheemse Inca-beschaving. In Argentinië wordt het gerecht meestal geserveerd bij speciale gelegenheden zoals de Dag van de Meirevolutie of talloze formele bijeenkomsten, maar het is ook een hoofdmaaltijd tijdens de strenge winterseizoenen. Locro wordt altijd warm geserveerd, met brood erbij, en wordt vaak gegarneerd met quiquirimichi - een traditionele hete saus. Hoewel het meestal wordt geassocieerd met Argentinië en wordt beschouwd als het nationale gerecht, zijn verschillende varianten van locro populair in andere Zuid-Amerikaanse landen, voornamelijk in Ecuador, Bolivia, Chili en Peru. Locro betekent hier meestal, maar niet altijd, soep en geen stoofpot.