Appelmoes

Sinds de oudheid worden er verschillende versies van appelmoes bereid. Een combinatie van varkensvlees en appels wordt zelfs genoemd in Apicius, een verzameling Romeinse kookrecepten, terwijl verschillende middeleeuwse varianten voorkomen in het Engels en in verschillende kookboeken uit Midden- en Noord-Europa. Appelmoes wordt gemaakt met klokhuizen van appels die worden gekookt tot ze zacht genoeg zijn om te worden gepureerd. Andere ingrediënten zijn doorgaans suiker en specerijen zoals kaneel of kruidnagel. In tegenstelling tot appelboter is de saus lichter van kleur en heeft een meer vloeibare consistentie. Hoewel het subtiel zoet is en vaak wordt gebruikt als topping op desserts, is appelmoes ook een geweldige begeleider van geroosterde vleesgerechten, met name varkensvlees, eend of gans. Het is moeilijk te zeggen wanneer en waar appelmoes is ontstaan, maar men gelooft dat het uit noodzaak is ontstaan om fruit in de winter te bewaren. De oorsprong van appelmoes wordt vaak in verband gebracht met Centraal-Europa, maar de eerste schriftelijke vermelding ervan is te vinden in het Engelse kookboek Compleat Housewife, geschreven door Eliza Smith in 1739. De saus wordt ook veel bereid in de Verenigde Staten.