Kip

Chikin, of Koreaanse gefrituurde kip (KFC), is een populair gerecht in de Koreaanse keuken dat bestaat uit gepaneerde en gefrituurde stukjes kip. Gefrituurde kip werd in de jaren 50 door het Amerikaanse leger geïntroduceerd in Zuid-Korea tijdens de Koreaanse Oorlog. Amerikaanse soldaten brachten het concept van gefrituurde kip naar het land en het werd snel populair onder Koreanen. In de jaren 70 en 80 breidde de gefrituurde kipindustrie in Zuid-Korea zich uit met de opkomst van verschillende gefrituurde kiprestaurantketens. Deze ketens begonnen te experimenteren met verschillende smaken en sauzen, en gingen verder dan de originele, uitgeklede versie van gefrituurde kip. Uiteindelijk, aan het begin van de 21e eeuw, werd Koreaanse gefrituurde kip internationaal populair, vooral vanwege de unieke bereidingsmethoden, verschillende smaken en knapperige textuur. Een paar belangrijke kenmerken onderscheiden Koreaanse gefrituurde kip van andere soorten gefrituurde kip. Een van de bepalende kenmerken van Koreaanse gefrituurde kip is de dubbele frituurtechniek. De kip wordt eerst gefrituurd op een lagere temperatuur om het vlees grondig te garen, en vervolgens gefrituurd op een hogere temperatuur om een knapperige en krokante buitenlaag te krijgen. Koreaanse gefrituurde kip wordt vaak geserveerd met verschillende smaakvolle sauzen en kruiden. Enkele populaire sausopties zijn pittige gochujang (Koreaanse rode peperpasta), sojaknoflook, honingboter, zoet en pittig, en meer. Deze sauzen kunnen op de gefrituurde kip worden aangebracht door de kip in de saus te gooien of door de saus over de kip te druppelen. Koreaanse gefrituurde kip wordt geserveerd met verschillende bijgerechten, zoals ingelegde radijsjes, koolsalade en zelfs verfrissende plakjes watermeloen, en wordt vaak vergezeld door bier (deze combinatie staat bekend als chimaek).