Gumbo

Er is niets beter om de ware smaak van New Orleans te vertegenwoordigen dan gumbo, een vullende soep die meestal wordt bereid in grote, zwarte, ijzeren potten. Een cultureel en gastronomisch symbool van Louisiana, het kan gebaseerd zijn op zeevruchten en okra met tomaten, of op kalkoen en kip met toegevoegde ham, worst en gepocheerde oesters. Misschien zijn konijn of een wilde eend de hoofdrolspelers, geaccentueerd in smaak door tassoham. Ongeacht de basis is gumbo altijd intens geurig en aromatisch met uien, knoflook, laurierblad en tijm, de dikke en rijke vloeistoffen worden in kommen geschept met een begeleiding van gestoomde witte rijst. Gumbo is geëvolueerd uit de Franse pot-au-feu, toen de slaven uit West-Afrika okra toevoegden als verdikkingsmiddel aan de reeds met roux ingedikte Franse stoofpot. Als okra niet in het seizoen was, werd filépoeder toegevoegd, gemaakt van gedroogde en gemalen sassafrasbladeren, waardoor het gerecht een nieuwe laag viscositeit en een unieke smaak kreeg. Ongeacht de variëteit aan ingrediënten, gumbo moet altijd rijst, roux (een combinatie van vet en bruin meel dat de smaak verandert en de dikte aanpast) en een ander verdikkingsmiddel bevatten, of het nu okra of filépoeder is, maar nooit beide tegelijk. Filé wordt meestal gebruikt in dikkere gumbos met worst en kip, terwijl okra wordt gebruikt in lichtere gumbos met zeevruchten. Tot slot een opmerking voor alle gumbos: de gumbos die het lekkerst smaken, zijn die welke een dag of twee zijn blijven staan en vervolgens zijn opgewarmd, waardoor de ingrediënten de kans krijgen om te combineren tot een smaakvol en complex gerecht.