Manhattan Clam Chowder

Hoewel New England clam chowder pronkt met zijn gezouten varkensvlees, weekdier, aardappel en uienmengsel, hebben New Yorkers hun eigen Manhattan-variant van het gerecht, een lichte tomatenstoofpot die lijkt op minestrone, gevuld met wortels, uien, aardappelen, selderij en veel grote, gehakte chowder-mosselen, vergezeld door aromatische kruiden zoals tijm, oregano en peper. Er wordt gezegd dat de smaak na een dag aanzienlijk verbetert, dus als je het thuis maakt, kun je het het beste laten staan en de volgende dag opwarmen. Wat de oorsprong betreft, beweren sommigen dat het is uitgevonden in Rhode Island, ongeacht Manhattan in de naam, en dat het originele recept is geïnspireerd door immigranten uit Italië of Portugal. Omdat het gerecht tomaten bevat en ze tot halverwege de 19e eeuw als verdacht, zo niet giftig werden beschouwd in New England, zou Manhattan clam chowder ten minste uit de periode na die jaren moeten dateren. Het verschilt van de versie uit New England omdat er geen melk in zit en de versie uit New England geen tomaten bevat, dus het gerecht wordt soms rode chowder genoemd, terwijl de versie uit New England witte chowder heet. De rivaliteit tussen de twee is zo groot dat er in 1939 in de staat Maine een wetsvoorstel werd ingediend om het illegaal te maken om tomaten aan het gerecht toe te voegen. Ongeacht het geschil is Manhattan clam chowder een unieke en speciale stoofpot die je moet proberen, en het is nooit verkeerd om twee verschillende versies van een universeel geliefd gerecht te hebben.