Dit gerecht van snel gebakken eendenborst dateert uit de late jaren 1950, toen de Franse chef-kok André Daguin voor het eerst een magret als een biefstuk bereidde en deze medium-rare serveerde. Het vlees wordt meestal in dunne plakjes gesneden en nog lichtroze van binnen geserveerd. De snede van de borst komt meestal van de mulard-eend, een kruising tussen de Peking- en de Muscovy-eend. Dit ras wordt gefokt voor foie gras, dus het borstvlees is dikker en smaakvoller dan dat van andere eendenrassen. Halverwege de jaren 1960 werd rare eendenborst enorm populair in de Verenigde Staten dankzij Robert Daley, een Amerikaanse journalist die de specialiteit van Daguin prees in The New York Times. Tegenwoordig is magret de canard overal in Frankrijk te vinden, zowel in restaurants als bij particulieren.

Doe mee aan de Voedselrevolutie
Wees de eerste die Magret de canard beoordeelt!
Jouw smaakervaring telt! Deel je beoordeling en help andere fijnproevers dit gerecht te ontdekken.
Ontdek Meer
Ontdek nieuwe culinaire ervaringen