Fıstık Ezmesi ve Jöle Sandviç

Amerikan çocukluğunun temel yiyeceklerinden biri olan fıstık ezmesi ve reçel sandviçi veya kısaca PB&J, biri fıstık ezmesi tabakası, diğeri reçel veya reçelle kaplı iki dilim ekmekten oluşan bir sandviçtir. Hızlı, kolay ve uygun fiyatlı olan sandviç için ilk yazılı kaynak, 1901'de Boston Cooking School Magazine of Culinary Science and Domestic Economics'te yayınlandı. Fıstık ezmesi ve reçel, II. Dünya Savaşı sırasında askeri erzakların temel gıdaları olduğundan, geri dönen askerler sandviçin popülerleşmesine yardımcı oldu ve hızla Amerika Birleşik Devletleri'ne yayıldı. II. Dünya Savaşı'ndan önce fıstık pahalıydı ve genellikle sadece zengin insanlara ayrılmıştı, tipik olarak New York City'deki lüks çay evlerinde pimento peyniri veya etle birlikte sandviçlerde tüketiliyordu. Paketlenmiş, dilimlenmiş ekmek de PB&J'nin popülerleşmesine yardımcı oldu, çünkü çocuklar kendi sandviçlerini kolayca yapabiliyordu. Günümüzde ise geleneksel bir Amerikan favorisi haline gelmiştir; öyle ki 2002 yılında yapılan bir araştırmaya göre ortalama bir Amerikalı liseden mezun olana kadar tam 1500 tane fıstık ezmesi ve reçelli sandviç yemiştir.