Babi-panggang

Babi panggang is een Indonesische term die verwijst naar een grote verscheidenheid aan gegrilde of geroosterde varkensgerechten. Men gelooft dat de traditie van het bereiden van varkensvlees in Indonesië voortkwam uit het Chinese culinaire erfgoed, en vanwege religieuze redenen worden varkensvleesgerechten meestal gevonden in gebieden met een overheersende christelijke en hindoeïstische bevolking. Naast de extreem populaire babi guling, het Balinese speenvarken, is er een brede categorie van verschillende gegrilde varkensgerechten die traditioneel zijn voor het gebied van Noord-Sumatra. Voor het grillen wordt het vlees meestal gemarineerd in een mengsel van traditionele Indonesische kruiden, zoals gember, knoflook, galangal en Indonesische sojasaus ketjap manis. De kruiden dringen door en bedekken het vlees, waardoor het mals en vol van smaak blijft. Wanneer het gegrild wordt, wordt het vlees meestal in plakjes geserveerd en wordt het vergezeld door rijst, kool, verse groene groenten, gekruid varkensbloed en de pittige sambal andaliman. Soms kan babi panggang verwijzen naar een licht gevarieerd gerecht, dat gegrilde varkensplakken omvat, maar ook varkenssoep en gesneden Indonesische bloedworst. Onder een iets andere naam babi pangang is deze Indonesische lekkernij ook erg populair in Nederland. Het werd geëxporteerd tijdens de kolonisatieperiode en verschilt enigszins van het origineel. De Nederlanders dopen het vlees liever in de zoetzure saus en koken het vlees traditioneel voordat ze het grillen. Soms bakken ze het zelfs. De originele babi panggang is meestal te vinden in veel traditionele Sumatraanse restaurants, terwijl de Nederlandse variant een van de populairste opties is die wordt genoten in Chinese restaurants in Nederland.