Sushi is Japans beroemdste culinaire vertegenwoordiger, meestal gemaakt met rijst en vullingen die in een vel droog zeewier zijn gerold. De term sushi is echter eigenlijk een overkoepelende term die een breed scala aan subvariëteiten omvat die met een groot aantal verschillende ingrediënten en in evenveel vormen en presentaties kunnen worden gemaakt. Hoewel het gerecht ten onrechte synoniem is geworden met rauwe vis, is het hoofdingrediënt van elk type sushi alleen azijnrijst. Oorspronkelijk was sushi alleen een methode om vis te conserveren - voor het eerst ontwikkeld in Zuidoost-Azië, maar het bereikte Japan in de 8e eeuw. Na verloop van tijd transformeerde het gerecht langzaam. Rijst werd niet langer gefermenteerd, maar met azijn en samen met vis gegeten, en in de 19e eeuw werd sushi uitgevonden zoals we het vandaag de dag kennen. Naast rijst, die wit of bruin kan zijn, zijn andere ingrediënten zeevruchten, vlees en groenten die rauw of gekookt kunnen zijn. Nigirizushi wordt het originele type sushi genoemd en wordt bereid door een bergje rijst te draperen met een gesneden topping, vaak met wat wasabi ertussen of ernaast, terwijl het meest populaire type sushi dat wereldwijd bekend is waarschijnlijk makizushi is; kleine, meestal hapklare cilindrische stukjes die meestal in nori worden gewikkeld - een vel droog zeewier. Andere bekendste soorten sushi zijn chirashizushi, geserveerd als een kom rijst met een selectie rauwe ingrediënten; de geperste variant genaamd oshizushi; inarizushi - gefrituurde tofuzakjes met een vulling; de traditionele narezushi gemaakt met gefermenteerde rijst; en temaki, kegelvormige stukjes zeewier gevuld met ingrediënten. Sushi kan worden gegeten met eetstokjes of vingers en wordt meestal geserveerd op een schaal of in een bentobox met een compartiment voor dips (meestal sojasaus). Vanwege de wereldwijde populariteit van sushi zijn er buiten Japan veel variaties van het gerecht ontwikkeld.

Sushi

Adana kebap is een populair vleesgerecht met spiesjes, vernoemd naar een van de beroemdste kebabsteden van het land, Adana. Deze kebab wordt gemaakt van gemalen lamsvlees en staartvet dat wordt gekneed met knoflook, ui, paprika en hete rode pepervlokken, waardoor het een dieprode kleur en een pittige smaak krijgt. Het hele mengsel wordt meestal rond grote en platte metalen spiesen gelegd en vervolgens gegrild. Als het klaar is, wordt het gegrilde vlees traditioneel geserveerd op een schaal met platbrood, paprika en tomaten, of gevuld in pitabrood samen met een salade bestaande uit peterselie en rode uien. Voordat de pita wordt opgerold, wordt het vlees meestal belegd met geroosterde chilipepers, zout, komijn en sumak. Het wordt aanbevolen om Adana kebap te combineren met ayran - een licht zoute drank op basis van yoghurt of şalgam, een alcoholvrije gefermenteerde drank gemaakt van groenten en rode wortels.

Adana-kebab

Kofta of k&ouml;fte zijn gefrituurde gehaktballetjes ter grootte van een walnoot, meestal gemaakt van runder- of lamsgehakt. Het is een populair Turks mezegerecht dat vaak wordt bereid voor speciale gelegenheden en cocktailparty's, omdat de gehaktballetjes vrij eenvoudig te bereiden zijn en gemakkelijk met een tandenstoker kunnen worden gegeten. K&ouml;fte zijn er in verschillende gradaties van pittigheid en in talloze vormen - van met ei bedekte en gefrituurde kadin budu tot Adana kofte uit het zuidoosten van Turkije. In Oost-Turkije is de populairste variant i&ccedil;li k&ouml;fte, vol van smaak vanwege de grote hoeveelheden boter in de vulling. Een andere interessante variant is cizbiz kofta, een van de populairste straatvoedselproducten in het land, de naam komt van het geluid dat de dunne vleespasteitjes maken als ze op de grill worden gelegd. Of ze nu gebakken, gestoofd, gedrenkt in saus of gegrild zijn, de variaties zijn vrijwel eindeloos en elk koftagerecht past goed bij een glas raapvocht en gebakken aardappelen.

Koekjes

De alomtegenwoordige gehaktbrood is een gerecht dat wordt geprezen om zijn eenvoud en veelzijdigheid. Het wordt gemaakt met een aanzienlijke hoeveelheid gehakt, meestal varkensvlees en rundvlees dat wordt gebonden door eieren of zuivelproducten. Meestal wordt het in een speciale mal gedaan of met de hand gevormd in de populaire vorm van een boomstam. Nadat het is gebakken, wordt het meestal in plakjes gesneden en geserveerd met aardappelpuree of groenten, allemaal overgoten met de bijbehorende sappige saus. Gehaktbrood is geen gerecht dat vaak in chique restaurants wordt gevonden, en het behoort ook niet tot de haute cuisine. Het is rustiek en gewoon, maar toch ongelooflijk troostend en voedzaam. De geschiedenis van het gehaktbrood zoals we het vandaag de dag kennen, vindt vermoedelijk zijn oorsprong in het oude Rome, waar een gastronoom genaamd Apicius voor het eerst het idee van gehaktpasteitjes noemde. Men gelooft dat de nu traditionele broodvorm is ontstaan uit de noodzaak om het proces te versnellen en tijd te besparen. Later werden er, om het kostbare vlees te rekken, extra ingrediënten zoals broodkruimels, haver, panko-kruimels en zelfs groenten aan het gerecht toegevoegd. Moderne gehaktbrood wordt meestal geassocieerd met de Verenigde Staten. De populaire overtuiging is dat de Amerikaanse gehaktbrood werd uitgevonden en beroemd werd tijdens de Grote Depressie in de jaren 1930, maar de meest waarschijnlijke versie beweert dat het werd meegebracht door talloze immigranten die massaal vanuit Europa naar de Verenigde Staten kwamen. De heruitvinding in de Verenigde Staten viel samen met de technische vooruitgang, en de eerste keer dat gehaktbrood in druk werd genoemd was in 1899, ongeveer dezelfde tijd tijdens de uitvinding van mechanische vleesmolens. Tegenwoordig is het moeilijk om een land te vinden dat geen variatie van deze klassieker heeft. Ze kunnen variëren in de keuze van vlees, selectie van kruiden en favoriete extra ingrediënten, maar in wezen worden alle verschillende nationale gehaktbroodsoorten geïnterpreteerd als troostende en economische familiemaaltijden.

Gehaktbrood

Een typisch Amerikaans gerecht, burger, is geëvolueerd van de Duitse Deutsches beefsteak, aldus Mimi Sheraton, culinair recensent van de New York Times. De andere naam (hamburger) is het gevolg van het feit dat veel Duitse immigranten oorspronkelijk uit de haven van Hamburg kwamen. Burger is een sappig gerecht dat idealiter bestaat uit medium-rare gebakken rundvleespasteitjes in verse, licht geroosterde broodjes, vergezeld door uienringen en ketchup of Dijonmosterd. Natuurlijk zijn er nog allerlei andere smaakmakers en groenten zoals sla en tomaten, maar die hebben de neiging om het vlees koud te maken, aldus mevrouw Sheraton. Als er kaas wordt toegevoegd, moet het mozzarella, Gruyère of Cheddar zijn, licht smeltend en licht pittig. Het is nog onduidelijk wie er als eerste op het idee kwam om de rundvleespasteitjes met broodjes te omhullen. Giovanni Ballarini, een culinair historicus, zegt dat de immigranten gegrild vlees tussen sneetjes brood kregen, zodat er geen borden aan te pas kwamen en er geen water werd verspild aan het afwassen. Hannah Glasse noemde voor het eerst een Hamburgse "worst" in haar kookboek The Art of Cookery, Made Plain and Easy uit 1747, waarin ze het omschreef als een gehakt mengsel van rundvlees en kruiden dat geserveerd moest worden met toast. Of misschien was het Charlie Nagreen, een gehaktballenverkoper uit Wisconsin, die in 1885 besloot om gehaktballen tussen brood te doen zodat de consumenten ze konden eten terwijl ze over een plattelandsmarkt liepen waar hij werkte. Tegenwoordig variëren toppings en bijgerechten van regio tot regio, maar voor een originele versie moet je naar Louis' Lunch in New Haven, Connecticut, waar ze sinds 1900 hamburgers serveren en beweren de oudste hamburgertent in de Verenigde Staten te zijn. Wat de theorieën over de oorsprong van hamburgers ook mogen zijn, en er zijn er veel, het is een gemakkelijke, eenvoudige en stevige maaltijd waar de meeste vleesliefhebbers graag van zullen smullen.

Hamburger

Masa donatılarak kahvaltı sunumu yapılıyor

Serpme Kahvaltı

Türkiye

Romige Kip Sauté is een Turks gerecht waarbij stukjes kip worden gebakken in een romige saus met uien, knoflook, champignons, paprika en kruiden zoals zwarte peper en paprikapoeder. Het wordt meestal geserveerd met rijst of pasta en staat bekend om zijn zachte textuur en hartige smaak. Dit gerecht is populair in de Turkse thuiskeuken vanwege de eenvoud en het comfort dat het biedt, ideaal voor doordeweekse diners.

Romige Kip Sauté

Simpelweg vertaald als biefstuk en friet, is steak-frites een gerecht dat zijn oorsprong vindt in de Franse en Belgische nationale keuken. In deze klassieker variëren frieten van de met de hand gesneden rustieke aardappelpartjes tot dunne, in de fabriek geproduceerde soorten. Ze worden altijd gefrituurd, waardoor ze een knapperige textuur en een aantrekkelijke gouden kleur krijgen. Hoewel frieten de essentiële begeleiding zijn, is de biefstuk de hoofdrolspeler van het gerecht. De meest voorkomende biefstuk die in het gerecht wordt gebruikt, is de rib eye, maar ook entrecote of de beroemde T-bone zijn vaak te vinden op restaurantmenu's. Een eenvoudige sausreductie, B&eacute;arnaise of Hollandaisesaus vergezelt het gerecht vaak. Biefstuk en friet is een van de meest voorkomende gerechten in traditionele Franse en Belgische brasseries en bistro's, waar een glas goed Belgisch bier of Franse wijn als onvervangbare begeleiding fungeert.

Steak-frites

D&ouml;ner kebab is een delicatesse die over de hele wereld bekend is en bestaat uit gegrilde stukken vlees die van een verticale spies worden getrokken. Het vlees wordt meestal op smaak gebracht met verse kruiden en specerijen. Oorspronkelijk werd er uitsluitend lamsvlees gebruikt voor d&ouml;ner, maar tegenwoordig worden er in Istanbul kebabs bereid met een combinatie van lamsvlees en rundvlees, of soms alleen met rundvlees. Vlees dat verticaal op een spies wordt gegrild, is niet nieuw, want het wordt al genoemd in de 18e-eeuwse Ottomaanse reisboeken. De sandwichvorm d&ouml;ner kebab, wat roterende kebab betekent, verscheen begin jaren 70 in Berlijn. Er wordt aangenomen dat Kadir Nurman de eerste was die de geschaafde stukken vlees in een platbrood deed en het serveerde met groenten zoals tomaten, sla, uien, komkommers en een scheutje saus, in tegenstelling tot voorheen, toen de ingrediënten op een bord werden geserveerd. Naast de vele Turkse variaties op d&ouml;ner kebab, bestaan er ook talloze regionale variaties in landen als Armenië, Vietnam, Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk.

Döner kebab

Een specialiteit van de stad Bursa, İskender kebap is vernoemd naar een slager genaamd İskender Efendi, die dit smaakvolle gerecht als eerste bereidde. Het bestaat uit dun gesneden lamsvlees dat wordt gegrild en gecombineerd met een pittige tomatensaus en pitabrood, terwijl gesmolten schapenboter en yoghurt traditioneel over het gerecht aan tafel worden gedruppeld. Het wordt aanbevolen om deze kebap te combineren met şıra, een Turkse drank waarvan bekend is dat het de spijsvertering bevordert.

Ekin AKBIYIK

Recent Bezochte Plekken van ekinakbiyik

Quick China Armada

Yaprak Dönercisi Ostim Prestij

Ciftcioglu

Has Döner İvedik Şubesi

Has Döner Eryaman Şubesi

Aydın Market - Tostçu İsmail

KÖFTECİ MUZO

Brauhaus zur Post

Mekan Kebap Döner Haus.pizzeria

Burgerbude

Favoriete Gerechten van ekinakbiyik

Sushi

Adana-kebab

Koekjes

Gehaktbrood

Hamburger

Serpme Kahvaltı

Romige Kip Sauté

Steak-frites

Döner kebab

Iskender kebab

Ontdek Meer

Plekken in de Buurt

Wereldwijde Feed

Foodies Vinden